معنی راکی - جدول یاب

لغت نامه دهخدا

راکی

راکی. (اِخ) حمداﷲ مستوفی در تاریخ گزیده (چ لیدن ص 539) آن را جزو طوایفی شمرده که در عهد پادشاهی هزارسف بلرستان آمده اند. و کیهان در جغرافیای سیاسی ص 74 گوید: شعبه یی از طایفه ٔ بابادی هفت لنگ بختیاری است.

راکی. (اِخ) دهی است از دهستان رستم آباد بخش رامهرمز شهرستان اهواز در 16هزارگزی جنوب رامهرمز و 6هزارگزی خاوری راه رامهرمز به خلف آباد. این ده در دشتی گرمسیر و مالاریایی واقع شده است و سکنه ٔ آن 100 تن میباشد. آب آن از چشمه ٔ تأمین میشود و محصول عمده اش: غلات، برنج، کنجد، بزرک. و شغل اهالی کشاورزی است و خود از طایفه ٔ بیگدلی هستند. راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6).