معنی رنجاندن

رنجاندن. [رَ دَ] (مص) رجوع به رنجانیدن شود.

رنج دادن، به رنج انداختن، آزرده ساختن: چو دانی که بر تو نمانَد جهان / چه رنجانی از آز جان و روان (فردوسی: ۴/۴ حاشیه)،

ازرده ساختن، به رنج انداختن

Affront, Alienation, Blister, Bruise, Chafe, Disoblige, Displease, Estrange, Miff, Offend, Pique, Rankle, Ruffle, Upset

üzmek

اتعب، ازعج، اغضب، اغظ، اکبح، اهن

(مصدر) رنج دادن آزردن.

ferire

Aergern; belaestigen

358