معنی زوال پذیر
لغت نامه دهخدا
زوال پذیر. [زَ پ َ] (نف مرکب) تغییرپذیر و فناشونده. (آنندراج). فانی و ناپایدار. (ناظم الاطباء). زوال پذیرنده. آنچه فنا شود. آنچه دوام نکند. ناپایدار. مقابل زوال ناپذیر: جمال زوال پذیر است. (فرهنگ فارسی معین). رجوع به ماده ٔ بعد و زوال شود.
فرهنگ عمید
زوالپذیرنده، نیستشدنی، نابودشدنی، ناپایدار،
حل جدول
فانی
فارسی به انگلیسی
Impermanent
فرهنگ فارسی هوشیار
(صفت) آنچه فنا شود آنچه دوام نکند ناپایدار مقابل زوال ناپذیر: }} جمال زوال پذیر است . {{
واژه پیشنهادی
گسسته بنیاد
معادل ابجد
956