معنی سایه انداز
لغت نامه دهخدا
سایه انداز.[ی َ / ی ِ اَ] (نف مرکب) سایه اندازنده. سایه گستر. سایه افکن: پرورق، بسیار شاخ و انبوه مانند کوهی سایه انداز. (ترجمه ٔ محاسن اصفهان ص 40).
جلوه گاه طایر اقبال باشد هر کجا
سایه انداز همای چتر گردون سای دوست.
حافظ.
حل جدول
مظل
فارسی به انگلیسی
Eaves, Shading
معادل ابجد
139