معنی سرزمین

سرزمین. [س َ زَ] (اِ مرکب) ملک.مملکت. ناحیت. کشور. اقلیم. مرز و بوم:
سحرگه رهروی درسرزمینی
همی گفت این معما با قرینی.
حافظ.
سرزمینی است که ایمان فلک رفته بباد.
؟

(~. زَ) (اِمر.) مرز و بوم.

زمین پهناور که قوم و طایفه‌ای در آنجا به‌سر ببرند، مرزوبوم، کشور،

آب و خاک

لکا، وادی، دیار، زادبوم

خطه

لکا

ارض، اقلیم، بوم، خطه، دیار، زمین، قلمرو، کشور، مرزوبوم، ملک، مملکت، ناحیه

Area, Clime, Country, Demesne, Dominion, Ground, Land, Locality, Part, Place, Province, Realm, Region, Soil, Territory

ülke, arazi

ارض، تربه، منطقه

مملکت، مرزوبوم، اقلیم

territorio

Anlegen, Bereich, Gebiet (n), Gegend, Land (n), Landen, Landstrich

بوم و بر

367