معنی سرکرده قوم

حل جدول

لغت نامه دهخدا

سرکرده

سرکرده. [س َ ک َ دَ / دِ] (ن مف مرکب، اِ مرکب) سردار. (غیاث). منتخب و برگزیده. (آنندراج). رئیس. مهتر. فرمانده: خواجه های سیاه با ریش سفید و سرکرده ٔ مزبور بوده. (تذکرهالملوک چ 2 ص 18). فهیم بن ثولاء سرکرده ٔ شرطیان بوده در بصره. (منتهی الارب).
در جهان سیم تنان بی حد و سرکرده تویی
روز در سال بسی باشد و نوروز یکی.
محسن تأثیر (از آنندراج).


قوم

قوم. (اِ) دسته. آهنگی است در موسیقی. رجوع به آهنگ شود.

قوم. [ق ُوْ وَ] (ع ص، اِ) ج ِ قائم. (منتهی الارب). رجوع به قائم شود.

فرهنگ عمید

سرکرده

رئیس یک طایفه یا دسته‌ای از مردم، سردسته، فرمانده،

مترادف و متضاد زبان فارسی

سرکرده

رئیس، رهبر، سرجنبان، سردسته، سرور، فرمانده،
(متضاد) مادون

فارسی به عربی

فارسی به آلمانی

سرکرده

Befehlshaber [noun]

فرهنگ معین

سرکرده

(~. کَ دِ) (اِمر.) رییس، سردسته.

فرهنگ فارسی هوشیار

سرکرده

منتخب و برگزیده، رئیس، مهتر، فرمانده

واژه پیشنهادی

عربی به فارسی

قوم

مردم , گروه , قوم وخویش , ملت

معادل ابجد

سرکرده قوم

635

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری