معنی شائبه

شائبه. [ءِ ب َ] (ع اِ) قذر. دنس. ج، شوائب. (از اقرب الموارد). چرک. (مقدمه ٔ لغت میر سید شریف جرجانی). || آمیختگی. (آنندراج). آمیزش. (منتهی الارب). || آمیزش چیز بد در چیز بهتر. (غیاث). آلودگی. (منتهی الارب). || عیب. (از اقرب الموارد). || حادثه ٔ دوران. (لغت نامه ٔ مقامات حریری). هول. (اقرب الموارد). و رجوع به شائب و شایبه شود.

Alloy

عیب،
آلودگی، آمیختگی،
شک و گمان،

شائبه

عیب، چرک

نیامیخته ناب بی آمیز

شک و گمان

شائبه

شائبه

شائبه

شائبه

ریب، شائبه

شائبه

بی شائبه

شائبه

تلوث، شائبه

308