معنی شکست دادن

شکست دادن. [ش ِ ک َ دَ] (مص مرکب) شکستن:
به دست غلامان مستش دهم
به چوب شبانان شکستش دهم.
نظامی.
|| منهزم کردن. مغلوب کردن. هزیمت دادن. دچار شکست ساختن: هزم، هزیمت، شکست دادن لشکر دشمن را. (از یادداشت مؤلف). منهزم کردن. (ناظم الاطباء).

از پای درآوردن

مغلوب کردن

Beat, Best, Conquer, Down, Lose, Maul, Overcome, Reduce, Subdue, Take, Vanquish, Wreck

ازدحام، اسوا، بز، حطم، کش ملک، هزیمه، إحباطٌ

(مصدر) مغلوب کردن پیروز شدن بر.

sconfiggere

839