معنی طاقه

لغت نامه دهخدا

طاقه

طاقه. [ق َ] (اِخ) ده کوچکی است از دهستان زیلائی بخش مسجدسلیمان شهرستان اهواز در 26هزارگزی شمال باختری مسجدسلیمان و 4هزارگزی خاور مسجدسلیمان به لالی. سکنه ٔ آن 50 نفر است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6).

طاقه. [ق َ] (اِخ) دهی است از بخش قلعه ٔ زراس شهرستان اهواز در 28هزارگزی باختری قلعه ٔ زراس. کنار شوسه ٔ مسجدسلیمان به هفت چشمه. جلگه. گرمسیر. مالاریائی با 140 تن سکنه. آب آن از چاه وقنات. محصول آن غلات. شغل اهالی زراعت و گله داری و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6).

فرهنگ معین

طاقه

یک تار از ریسمان، واحدی برای شمارش پارچه یا جامه. [خوانش: (ق) [ع. طاقه] (اِ.)]

فرهنگ عمید

طاقه

واحد شمارش جامه، پارچه، و مانند آن: یک طاقه عبا، یک طاقه شال،

حل جدول

طاقه

واحد بسته‌بندی پارچه

واحد بسته بندی پارچه

مترادف و متضاد زبان فارسی

طاقه

تا، تار، لا، توپ، دست

فرهنگ فارسی هوشیار

طاقه

پارسی تازی گشته تاکه تاغه تاهه تای، تاغک تاکچه، رشته از ریسمان، دسته از مو یا گل یا سبزی، شاخه ی شاه اسپرم، پارچه ی نبریده

معادل ابجد

طاقه

115

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری