معنی طایی

از قبیلۀ طی: نماند حاتم طایی ولیک تا به ابد / بماند نام بلندش به‌نیکویی مشهور (سعدی: ۱۰۸)،

طایی. (ص نسبی) طائی. منسوب به طَی ّ. پدر قبیله ای از عرب و قیاس طَیّئی است. (از اقرب الموارد). رجوع به طائی شود.

پدر قبیله ای از عرب و قیاس طیئی

شاعر دوران جاهلیت اعراب

مرقس

از جیب دیگران مهمان کردن راحت است.

حاتم طایی

حاتم طایی

اَخزم

طایی

حاتم طایی

حاتم طایی

هر که نان از عمل خویش خورد منت حاتم طایی نبرد

ضرب المثل " هر که نان از عمل خویش خورد منت حاتم طایی نبرد " بیان می دارد که تا آنجا که می توان نباید به دیگران متکی بود.
حکایت این مثل به نقل از بوستان سعدی چنین است:
حاتم طایی را گفتند: " از تو بزرگ همت تر در جهان دیده ای؟" گفت:" بلی یک روز چهل شتر قربانی کرده بودم امرای عرب را و بعد به گوشه ای از صحرا به حاجتی رفتم. خارکنی را دیدم پشته فراهم نهاده به او گفتم به مهمانی حاتم چرا نروی که خلقی بر سماط او گرد آمده اند؟ " گفت:هر که نان از عمل خویش خورد منت حاتم طایی نبرد
من او را به همت و جوانمردی از خود برتر دیدم.

از ضرب المثل های شیرین فارسی

30