معنی عبث

عبث. [ع َ ب َ] (ع ص، اِ) هزل. (اقرب الموارد). هرز. (منتهی الارب). || (مص) کاری کردن که فایده آن معلوم نباشد یا فاعل آن را غرض درستی نبود. (اقرب الموارد).
- عبث گفتن، بی معنی و لاطائل حرف زدن. (ناظم الاطباء).

(اِمص.) انجام دادن کاری که فایده آن نامعلوم باشد، (ص.) کار و تلاش بیهوده و بی فایده. [خوانش: (عَ بَ) [ع.]]

بیهوده،
(قید) به‌بیهودگی،

کاربیهوده

کار بیهوده

بیهوده، گزاف

باطل، بی‌ثمر، بی‌فایده، بی‌نفع، بیهوده، حرف‌مفت، مزخرف، هدر، هرز، هرزه، یاوه،
(متضاد) مثمر

Absurd, Fruitless, Futile, Meaningless, Needless, Unfruitful, Useless

abes

سخیف، عقیم، متکبر

عبثی , بی فایدگی , بیهوده گی , پوچی

هزل، هرز، کاری که فایده آن معلوم نباشد

عَبَث، لَهْو و لَعَب- مشغولیّات بیهوده و بی فایده- شوخی و بازی- کار بی فائده و بی نتیجه،

عَبَث، (عَبَثَ-یَعْبَثُ) بازی کردن- چیزی را بازیچه قرا دادن- حقیر شمردن- و کوچک داشتن،

Absurd

572