معنی عزوبت

عزوبت. [ع ُ ب َ] (ع اِمص) عزوبه. بی زنی و مجردی. (ناظم الاطباء). بی همسری. مجرد بودن. رجوع به عزوبه شود.

بی زنی. [زَ] (حامص مرکب) حالت و کیفیت بی زن.زن نداشتن. همسر نداشتن. عزب بودن. مجردی. عزوبت.

عزوبه. [ع ُ ب َ] (ع مص) بی زن و بی شوهر شدن. (تاج المصادر بیهقی) (دهار): عزب الرجل، آن مرد را اهل و خانواده نبوده است. (از اقرب الموارد). عُزبه. و رجوع به عزبه شود. || (اِمص) بی زنی و بی شوئی. (منتهی الارب). بی همسری. مجردی. عزوبت. و رجوع به عزوبت شود.

تعزیب. [ت َ] (ع مص) دور شدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || دراز شدن غیبت کسی. (از اقرب الموارد). || دور بردن به چرا. (تاج المصادر بیهقی). بسوی چراگاه دور بردن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). || سستی کردن در آنچه که بدان آغاز کرده است. || بردن زن عزوبت مرد را. (از اقرب الموارد).

مردود. [م َ](ع ص) ردشده. بازگردانیده شده. برگردانده. مرجوع. بازگشت داده شده. || رانده.(دستورالاخوان). مطرود. طردشده. نامقبول. واخورده:
مردود خلق باشد مقبول ذوالمنن.
قاآنی.
- مردود آمدن، مطرود آمدن. طرد شدن. رانده شدن:
کو زنده ای که هرگز از بهر نفس کشتن
مردود خلق آمد رسوای مرد و زن شد.
عطار.
|| لعین.(منتهی الارب). ملعون. رجوع به معنی قبلی شود. || پس انداخته شده.(ناظم الاطباء). منسوخ و متروک: اقوال پسندیده مدروس گشته و راستی مهجور و مردود.(کلیله و دمنه). که از امت به امت رسید و مردود نگشت.(کلیله و دمنه). || محروم شده(ناظم الاطباء). رفوزه. درامتحان توفیق نیافته. قبول نشده.
- مردود شدن، پذیرفته نشدن. قبول نشدن.
|| آنکه مدت سفر وی دراز شده باشد.(منتهی الارب)(ناظم الاطباء). || آنکه مدت عزوبت وی به طول انجامیده باشد.(ناظم الاطباء). ||(مص) بازگردانیدن.(تاج المصادر بیهقی). ردّ. رَدَّه. مَرَدّ.(از متن اللغه). رجوع به رد شود.

Celibacy

عزب بودن، تنها بودن، بی‌همسر بودن،

بی همسر بودن

عزوبت

عزوبت

عزوبت

عزوبت

بی‌همسری، تجرد، تنهایی، مجردی،
(متضاد) تاهل

(عُ بَ) [ع. عزوبه] (اِمص.) مجردی، بی همسری.

بی همسر بودن، عزب بودن

عزوبت

485