معنی عزوبت
لغت نامه دهخدا
عزوبت. [ع ُ ب َ] (ع اِمص) عزوبه. بی زنی و مجردی. (ناظم الاطباء). بی همسری. مجرد بودن. رجوع به عزوبه شود.
فرهنگ معین
(عُ بَ) [ع. عزوبه] (اِمص.) مجردی، بی همسری.
فرهنگ عمید
عزب بودن، تنها بودن، بیهمسر بودن،
حل جدول
بی همسر بودن
مترادف و متضاد زبان فارسی
بیهمسری، تجرد، تنهایی، مجردی،
(متضاد) تاهل
فارسی به انگلیسی
Celibacy
فرهنگ فارسی هوشیار
بی همسر بودن، عزب بودن
معادل ابجد
485