معنی عطایا

عطایا. [ع َ] (ع اِ) ج ِ عطیّه. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). دهشها و بخشیده شده ها. (از آنندراج). رجوع به عطیه شود: از صلت و عطایاء او به حظی وافر و نصیبی کامل متحظی شد. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ص 214).

(عَ) [ع.] (اِ.) جِ عطیه، بخشش ها، هدیه ها.

عطیه

مبار

بخشیده شده ها و دهشها

91