معنی غذا

غذا. [غ َ] (ع اِ) بول شتر. (اقرب الموارد). رجوع به غذی شود.

غذا. [غ َ] (از ع، اِ) رجوع به غذاء شود.

(غَ) [ع. غذاء] (اِ.) خوردنی، آن چه خورده شود.

آنچه خورده شود و به نمو جسم کمک کند و انرژی لازم برای بدن به وجود بیاورد، خوراک، خوردنی، خورش،

طعام، خوراک

خوراک، خوراکی

خوراک

خوراک، خوردنی، طعام، قوت، مائده

Aliment, Comestible, Eating, Edibles, Food, Meal, Nourishment, Nurture, Nutriment, Nutrition, Plate, Repast

gıda, yiyecek

استمرار، تبن، تغذیه، صحن، غذاء، لحم، وجبه الطعام، وقود

شاش شتر (اسم) آنچه خورده شود و قوام بدن بدانست خوردنی و نوشیدنی. جمع: اغدیه. یا غذای سنگین. خوراکی که ثقیل باشد غذای دیر هضم. یا غذای گران. غذای سنگین. یا غذای مریم. اشاره است با آیه مبارکه و هزی الیک بجذع النخله تساقط علیک رطبا جنیا یعنی میوه خدایی و غذای الهی. مولوی گوید: آنکه از جوع البقر بر می طپید همچو مریم میوه جنت بچید بوی قدح از غذای مریم خوشتر.

pasto

Essen (n), Fleisch (n), Futter (n), Gericht (n), Nahrung (f), Schüssel (f), Speise (f)

قوت

1701