معنی فوکا
لغت نامه دهخدا
فوکا. (اِ) قسمی بید که در نقاط پست جنگلی شمال ایران روید. (یادداشت مؤلف). بید بیدخشتی را در رامسر و شهسوار گویند. (یادداشت دیگر). صفصاف مشقق. (فرهنگ فارسی معین).
حل جدول
نوعی درخت بید
گویش مازندرانی
تیشه ای قوی جهت کندن ریشه ای درختان – وسیله ای جهت وجین گیاهان...
فرهنگ فارسی هوشیار
(اسم) گونه ای بید که آن را صفصاف مشقق گویند.
معادل ابجد
107