معنی قاچاق

قاچاق. (ترکی ص، اِ) برده. ربوده. (فرهنگ نظام). || آنچه ورود آن به کشور و یا معامله ٔ آن از طرف دولت ممنوع است.
- متاع قاچاق، متاع ممنوع الورود یا ممنوع المعامله.

[تر.] (اِ.) خرید و فروش اجناس به طور غیرقانونی.

خریدوفروش کالاهایی که معاملۀ آن‌ها در انحصار دولت یا ممنوع است،
وارد کردن یا صادر کردن کالاهایی که ورود و صدور آن‌ها ممنوع است،
(صفت) ویژگی کالایی که معاملۀ آن ممنوع باشد،

فیلمی از استیون سودربرگ

عمل پنهان از قانون

غیرقانونی، غیرمجاز، کالای‌ممنوع

Bootleg, Contraband

kaçak

محظور، نصاب

آنچه که در ورود آن به کشور و یا معامله آن از طرف دولت ممنوع است، ممنوع المعامله، کار پنهانی

contrabbando

spaccio

205