معنی قبول کردن

قبول کردن. [ق َ ک َ دَ] (مص مرکب) اجابت کردن. || راضی شدن. || پذیرفتن. || پسندیدن. || تسلیم شدن. || مطیع گردیدن. (ناظم الاطباء).

(~. کَ دَ) [ع - فا.] (مص م.) پسندیدن، پذیرفتن.

اجابت

پذیرفتن

اجابت کردن، پذیرفتن، پسندیدن، تصدیق کردن، راضی‌شدن، رضایت‌دادن،
(متضاد) رد کردن

Admission, Admit, Adopt, Agree, Accept, Allow, Allowance, Grant, Own, Recognize, Take, Undertake

اتفاقیه، اقبل، تبن، ترخیص، سل

اجابت کردن، پذیرفتن، تسلیم شدن

Adoptieren, Annehmen, Uebereinstimmung, Akzeptieren

گردن نهادن

اندر پذیرفتن

پذیرفتن

412