معنی قتلگاه شهدا
حل جدول
لغت نامه دهخدا
شهدا. [ش ُ هََ] (از ع، ص، اِ) شهداء. ج ِ شهید:
آن روز در آن هول و فزع بر سر آن جمع
پیش شهدا دست من و دامن زهرا.
ناصرخسرو.
رجوع به شهداء شود.
شهدا. [ش ُ هََ] (اِخ) نام محلی جنوبی اردکان است درفارس به مسافت دو فرسخ و نیم. (فارسنامه ٔ ناصری).
قتلگاه
قتلگاه. [ق َ] (اِ مرکب) جای کشتن حیوانات. (آنندراج): مضجع؛ قتلگاه در جنگ. (منتهی الارب). مکان کشته شدن:
به قتلگاه وفا تا شهید او نشدم
دهان تیر بخندید و تیغ آب نخورد.
علی خراسانی.
چون محبان دگر لب تشنه همراه حسین
کاش می بودم علی در قتلگاه کربلا.
علی خراسانی (از آنندراج).
فرهنگ فارسی هوشیار
فرهنگ معین
(قَ) [ع - فا.] (اِ.) جای کشته شدن، جای کشتار.
مترادف و متضاد زبان فارسی
مقتل
فرهنگ فارسی آزاد
سَرْوَرِ شُهَداء، جناب رضا قلی سلطان می باشند که در عهد عهد در همدان شهید گردیدند (سَرْوَر فارسی است)
معادل ابجد
866