معنی لشکریان
لغت نامه دهخدا
لشکریان. [ل َ ک َ] (اِخ) دهی جزء دهستان سیاهکل بخش سیاهکل دیلمان شهرستان لاهیجان، واقع در سه هزارگزی شمال سیاهکل.جلگه. معتدل. مالاریائی دارای 720 تن سکنه، شیعه، گیلکی و فارسی زبان. آب آن از رودخانه ٔ شمرود. محصول آنجا برنج و چای و ابریشم و بنشن. شغل اهالی زراعت و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2).
فارسی به انگلیسی
Soldiery, Troops
حل جدول
جنود
عساکر
جنود، عساکر
لشکریان بی مرکب
پیاده نظام
در عهد ساسانیان به طبقه جنگجویان و لشکریان می-گفتند
ارتش¬تاران
واژه پیشنهادی
رشتاریان
ماهانه لشکریان
روزی
سخنگوی لشکریان گشتن
زبان سپاه شدن
در دورۀ صفوی تا قاجار، آنکه آمار و شمارۀ لشکریان و حساب جیره و مواجب آنها را ثبت میکرد
لشکرنویس
آیه های قرآن
لشکریان فرعون و ثمود؟!
فِرْعَوْنَ وَثَمُودَ
لشکریان فرعون و ثمود؟!
و جنود ابلیس اجمعون
و همچنین همگى لشکریان ابلیس!
معادل ابجد
611