معنی متظاهر
لغت نامه دهخدا
متظاهر. [م ُ ت َ هَِ] (ع ص) یارمند شونده با هم. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (از محیطالمحیط). پشت به پشت پیوسته و یکدیگر را معاونت و یاری کرده. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || پشت کننده به یکدیگر (ضد معنی اول). (از تاج العروس) (از محیطالمحیط) (از اقرب الموارد). || به پشت درآورنده. (از منتهی الارب). و رجوع به تظاهر شود. || در تداول، خودنما. تظاهرکننده. ظاهرساز. فریبا.
فرهنگ معین
(مُ تَ هِ) [ع.] (اِفا.) تظاهرکننده.
فرهنگ عمید
تظاهرکننده، ظاهرساز،
حل جدول
خودنما، ظاهرساز
فرهنگ واژههای فارسی سره
وانمودگر
مترادف و متضاد زبان فارسی
خودنما، ظاهرساز، متکلف، تظاهرکننده، یاوریدهنده، همپشت
فارسی به انگلیسی
Dissembler, Dissimulator, Fake, Hypocrite, Ostentatious, Pretender, Pretentious, Prig, Stuffy
فارسی به عربی
منافق
عربی به فارسی
رژه رونده , راه پیما
فرهنگ فارسی هوشیار
تظاهر کننده
فرهنگ فارسی آزاد
مُتَظاهِر، پشتیبانی و یاوری کننده، پشتی کننده، ظاهر شونده، ظاهر کننده، شرکت کننده در تظاهرات دسته جمعی، در عرف فارسی به معنای ظاهر ساز، جلوه کننده به حالتی غیر حقیقی نیز مصطلح است،
واژه پیشنهادی
خویشتن نما
معادل ابجد
1546