معنی متناوب

متناوب. [م ُ ت َ وِ] (ع ص) به نوبت گیرنده ٔ آب و جز آن. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب). به نوبه. به نوبت. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). رجوع به تناوب شود.

(مُ تَ وِ) [ع.] (اِفا.) یکی پس از دیگری، آنچه به نوبت بیاید.

آنچه به‌نوبت بیاید، یکی پس از دیگری،

تکرار شونده

پی در پی

Alternate, Alternative, Intermittent, Periodic, Recurrent

dönüşümlü

بدیل، تمایل، متقطع، متقفز، مستمر

به نوبت گیرنده

مُتَناوِب، مُتَتابع، پشت سر هم و پی در پی- یکی بعد از دیگری، به نوبت،

Abwechselnd

499