معنی مسالمت آمیز

مسالمت آمیز. [م ُ ل َ / ل ِ م َ](ن مف مرکب) صلح آمیز. با مسالمت و صلح. آشتی جویانه.
- همزیستی مسالمت آمیز، تفاهم آمیخته به صلح و سلم.

مسالمت آمیزی. [م ُ ل َ/ ل ِ م َ](حامص مرکب) حالت و چگونگی مسالمت آمیز.

مسالمت. [م ُ ل َ م َ](ع مص، اِمص) مسالمه. مسالمه. با هم صلح کردن و آشتی کردن.(غیاث). مصالحت. سازگاری. سازواری. رجوع به مسالمه و مسالمه شود.
- به مسالمت، به سلم. به آشتی.(یادداشت مرحوم دهخدا).
|| در اصطلاح تصوف، عبارت است از آنکه نفس در وقت تنازع آرای مختلفه و احوال متباینه مجاهلت نمایداز سر قدرت بی تطرق اضطراب.(از نفایس الفنون - حکمت مدنی).

مسالمت جوئی. [م ُ ل َ / ل ِ م َ](حامص مرکب) مسالمت خواهی. جویا بودن از سلم و آشتی. صلح جوئی.

توام با مسالمت: مقاومت سخت ولی مسالمت آمیز گاندی در برابر قوانین ظالمانه دولت افریقای جنوبی سبب شهرت وی گردید.

کیفیت مسالمت آمیز.

سازگاری، با هم صلح کردن وآشتی نمودن

صلح آمیز

آمیخته با مسالمت، همراه با صلح و سازش،

آشتی کردن،
بی‌گزندی،
خوش‌رفتاری،
صلح‌طلبی،

السلمی

اِجْتِماعٌ سِلْمی

اِجْتِماعٌ سِلْمی

التعایش السلمی

(مُ لِ مَ) [ع. مسالمه] (مص ل.) آشتی کردن، از روی صلح و آشتی رفتار کردن.

629