معنی مسکوت

مسکوت. [م َ](ع ص) کسی که دچار بیماری سکته شده باشد.(از اقرب الموارد)(ذخیره ٔ خوارزمشاهی). سکته زده. مبتلی به بیماری سکته. || ساکت شده و خاموش شده.(ناظم الاطباء).
- مسکوت عنه، چیزی که سزاوار خاموشی بود، و نگفتنی.(ناظم الاطباء).
- مسکوت گذاشتن مطلبی، از آن سخن نگفتن. نخواستن که مطرح شود.

(مَ) [ع.] (اِمف.) ساکت شده، خاموش شده.

آنچه دربارۀ آن حرفی زده نمی‌شود،

امری که در مورد آن حرفی زده نشود

ساکت و خاموش شده

امری که در مورد آن حرفی زده نشود، ساکت، خاموش شده

خاموش، بی‌صدا، ساکت، موقوف‌گذاشته، سکوت‌شده، متوقف‌شده، رهاشده

کسی که دچار بیماری سکته شده باشد، خاموش شده

526