معنی معترض

معترض. [م ُ ت َ رِ](ع ص) اعتراض کننده.(آنندراج). آن که اعتراض می کند.(ناظم الاطباء). آنکه بر سخن یا عقیده و عمل دیگری خرده گیرد. خرده گیر.(یادداشت به خط مرحوم دهخدا). || پیش آینده.(آنندراج)(از منتهی الارب)(از اقرب الموارد). و رجوع به اعتراض شود. ||(اصطلاح حقوق) واخواه را گویند.(ترمینولوژی حقوق تألیف جعفری لنگرودی). و رجوع به واخواه شود.

اعتراض کننده، واخواه. [خوانش: (مُ تَ رِ) [ع.] (اِفا.)]

کسی که به دیگری ایراد بگیرد و اعتراض کند، اعتراض‌کننده،
(حقوق) واخواه،

اعتراض کننده

صفت اعتراض‌کننده، اعتراض‌گر، ایرادگیر، خرده‌گیر، مخالف، معارض، منتقد، ناراضی، نارضا، واخواه

Objector, Protester, Protestor, Remonstrant

protestocu

اعتراض کننده، خرده گیر

مُعتَرِض، اعتراض کننده، ایراد گیرنده، جلوگیری کننده و حائل..،

dissidente

1510