معنی مقبولیت
لغت نامه دهخدا
مقبولیت. [م َ لی ی َ](ع مص جعلی، اِمص) مأخوذ از تازی، خوشگلی. زیبایی. || پسندیدگی و شایستگی.(ناظم الاطباء). و رجوع به مقبول شود.
- مقبولیت عامه، مسلمیت و مطاعیت و مطبوعیت.(ناظم الاطباء).
حل جدول
پذیرش، مرغوبیت، زیبایی، وجاهت
مترادف و متضاد زبان فارسی
پذیرش، مرغوبیت، زیبایی، وجاهت
فارسی به عربی
مقبولیه
فرهنگ فارسی هوشیار
خوشگلی و زیبائی، پسندیدگی
معادل ابجد
588