معنی نامطبوع

نامطبوع. [م َ] (ص مرکب) ناپسند. ناگوار. نامقبول. ناخوش. مکروه. آنچه طبیعت از آن نفرت دارد. بر خلاف طبیعت و درشت. (ناظم الاطباء). ناخوشایند: لاجرم در بزرگی نامقبول و نامطبوعند. (گلستان). || بی رحم. || بیقدر. حقیر. (ناظم الاطباء). || به چاپ نارسیده. که طبع نشده است. چاپ نشده. غیرمطبوع. خطی.

(مَ) [فا - ع.] (ص مف.) ناخوشایند.

آنچه طبع از آن نفرت داشته باشد، ناپسند، ناخوشایند،

ناخوشایند

ناگوار

ناپسند، ناخوشایند، نادلپذیر، نادلپسند، نادلچسب، نادلنشین، نفرت‌انگیز،
(متضاد) مطبوع

Disagreeable, Nasty, Obnoxious, Unpleasant, Unsavory

بشده، شریر، غیر سار، فاسد، مرفوض، معیب

ناخوش، نامقبول، ناگوار، ناپسند

sgradevole

Eklig, Garst, Garstig, Hart, Schwer, Übel, Unappetitlich, Unartig

بد

178