معنی ناپرهیزی
لغت نامه دهخدا
ناپرهیزی. [پ َ] (حامص مرکب) بی احتیاطی.
- ناپرهیزی کردن، برخلاف دستور طبیب یا قواعد طبی چیزهائی منافی سلامت خوردن. کارهای منافی سلامت کردن. غذاهائی ناملایم مزاج خوردن. غداهای مضر خوردن. در دوران مرض یا نقاهت غذای نامناسب و مضر خوردن.
فرهنگ معین
(پَ) (ص.) کار نسنجیده، بی احتیاطی.
فرهنگ عمید
پرهیز نکردن، بیاحتیاطی،
حل جدول
فرهنگ فارسی هوشیار
پرهیزنکردن بی احتیاطی مقابل پرهیز.
معادل ابجد
285