معنی ناچاری

ناچاری. (حامص مرکب) بی چارگی. لاعلاجی. درماندگی. (ناظم الاطباء). اضطرار. اجبار. ناگزیری. چاره نداشتن. گزیر نداشتن. مجبور بودن. || فقر. استیصال.
- امثال:
از ناچاری بوسه به دم خر زنند، به حکم ضرورت تحمل هرگونه خواری می کنند.
ناچاری را چه دیده ای، گاه سختی مرد به هر ناخواستی تن دهد. (امثال و حکم).

ناچار بودن، بیچارگی،

اضطرار

استیصال، اضطراری، بیچارگی، ضرورت، عجز، لابدی، لاعلاجی

Desperation, Inevitability, Obligation, Pinch

لاعلاج – لابد

اضطرار، گزیر نداشتن، مجبور بودن

265