معنی ناچاری

ناچاری. (حامص مرکب) بی چارگی. لاعلاجی. درماندگی. (ناظم الاطباء). اضطرار. اجبار. ناگزیری. چاره نداشتن. گزیر نداشتن. مجبور بودن. || فقر. استیصال.
- امثال:
از ناچاری بوسه به دم خر زنند، به حکم ضرورت تحمل هرگونه خواری می کنند.
ناچاری را چه دیده ای، گاه سختی مرد به هر ناخواستی تن دهد. (امثال و حکم).

Desperation, Inevitability, Obligation, Pinch

اضطرار

استیصال

ناچاری

ناچاری

ناچاری و درماندگی

ناچار بودن، بیچارگی،

استیصال، اضطراری، بیچارگی، ضرورت، عجز، لابدی، لاعلاجی

لابدی، لاعلاجی، ناچاری

لاعلاج – لابد

ناعلاجی، ناچاری

اضطرار، گزیر نداشتن، مجبور بودن

ناچاری ناچاری، بی چارگی، ضرورت، ناگزیری

بموجب ناچاری.

لابد

265