معنی نریان

نریان. [ن َ] (اِ) اسب نر و هر ستوری. (ناظم الاطباء). اسب نر. حصان. مقابل مادیان. (یادداشت مؤلف).
- امثال:
لگد مادیان به نریان درد نکند.

نریان. [] (اِخ) شهرکی است به خراسان از گوزگانان اندر میان جهوذان و پاریاب، و حد او دو فرسنگ است. (از حدود العالم). نام قریه ای میان فاریاب و بلخ. (یادداشت مؤلف).

حصان. [ح ِ] (ع اِ) اسب نر و نجیب که تخم آن عزیز دارند. (منتهی الارب). اسب نر. نریان. کریم. اسب نر و نیکو که نسل آن نگاهداشته شود. (غیاث). آیغر. گشن. گشن اسب. ج، حصن.

Stallion

اسب نر

نریان

نریان. [ن َ] (اِ) اسب نر و هر ستوری. (ناظم الاطباء). اسب نر. حصان.

(اسم) اسب نرمقابل مادیان، هر ستورنر.

(نَ) (اِ.) اسب نر. مق مادیان.

حصان

نریان، اسب نر، معشوقه، فاحشه،

نریان، اسب نر، معشوقه، فاحشه،

نریان، اسب نر، معشوقه، فاحشه، اسب مخصوص تخم کشی واصلا ح نژاد،

نریان

نریان، اسب نر، معشوقه، فاحشه.

نریان , اسب نر , معشوقه , فاحشه, گل میخ , قپه , دکمه سردست , دسته , اسب تخمی , حیوانی که برای اصلا ح نژاد نگهداری میشود , داربست , میخ زدن , نشاندن , اراستن , مرصع کردن , پرکردن.

311