معنی نورافشان
لغت نامه دهخدا
نورافشان. [اَ] (نف مرکب) هر چیزی که نور و روشنائی از وی پراکنده و منتشر گردد. (ناظم الاطباء). نورپاش. (آنندراج). نورافشاننده:
در دلو نورافشان شده زآنجا به ماهی دان شده
ماهی از او بریان شده یکماهه نعما داشته.
خاقانی.
فرهنگ عمید
نوردهنده، پرتوافکن،
حل جدول
معادل فارسی لوستر
مترادف و متضاد زبان فارسی
پرتوافکن، فروغبخش، نوربخش، نورپاش، نورگستر
فارسی به انگلیسی
Lampshade, Refulgent, Scintillant
نام های ایرانی
دخترانه، نور (عربی) + افشان (فارسی) آنچه از خود نور و روشنایی منتشر می کند، نورپاش
فرهنگ فارسی هوشیار
(صفت) آنچه که نور باطراف خود پراکند پرتوافکن.
معادل ابجد
688