معنی نی لبک
لغت نامه دهخدا
نی لبک. [ن َ/ ن ِ ل َ ب َ] (اِ مرکب) فلوت. قسمی مزمار باریک تر در جسم و آوا از نی. (یادداشت مؤلف). قسمی آلت موسیقی بادی است که آن را از نی سازند، یک سر آن را بین دو لب نهند و با دمیدن نوازند. (فرهنگ فارسی معین).
فرهنگ معین
(نِ لَ بَ) (اِمر.) نی کوچک که با لب نواخته می شود.
فرهنگ عمید
نوعی نی کوچک،
حل جدول
فلوت
فارسی به انگلیسی
Pipe
فارسی به ترکی
kaval
فارسی به عربی
نای
فرهنگ فارسی هوشیار
(اسم) قسمی آلت موسیقی بادی است که آنرا از نی سازند یک سر آنرا بین دولب نهند و با دمیدن نوازند.
فارسی به آلمانی
Harmonischer oberton [noun]
واژه پیشنهادی
توتک
معادل ابجد
112