معنی هواشناسی
لغت نامه دهخدا
هواشناسی. [هََ ش ِ] (حامص مرکب) شناختن هوا. در اصطلاح عنوان دانشی است که هوا یا پدیده های جوی را بررسی می کند. (از وبستر). کار این فن یا این دانش بررسی تغییرات جو و تأثیر آنها در شرایط محیط زندگی از نظر مقدار باران، برف، باد، آفتاب و مانند آن است.
فرهنگ معین
(هَ. ش) (اِمر.) علمی که جو زمین و ارتباط آن را با نوع آب و هوا مورد بحث و مطالعه قرار می دهد.
فرهنگ عمید
شناختن اوضاع جوی، علم سنجش میزان فشار هوا و تشخیص حالات جوی، آئرولوژی و دمای هوا،
حل جدول
فارسی به ترکی
meteoroloji
فرهنگ فارسی هوشیار
در اصطلاح عنوان دانشی است که هوا یا پدیده های جوی را بررسی میکند
فارسی به ایتالیایی
meteorologia
معادل ابجد
433