معنی واماندگی

واماندگی. [دَ / دِ] (حامص مرکب) بازماندگی. حالت آن چیزی که بازمانده و گشاده باشد. (ناظم الاطباء):
واماندگی اندر پس دیوار طبیعت
حیف است و دریغا که در صلح بهشتیم.
سعدی.
|| خستگی. کوفتگی. بی رمقی و بی حالی. حالت وامانده. رجوع به وامانده شود. عجز. عَی ّ. (یادداشت مرحوم دهخدا). درماندگی.

فرسودگی، خستگی، عقب ماندگی. [خوانش: (دِ) (حامص.)]

بازماندگی، عقب‌افتادگی،

درماندگی و بیچارگی

درماندگی، بیچارگی

خستگی، درماندگی، عقب‌ماندگی، فرسودگی

Distress, Jadedness, Lag

‎ خستگی فرسودگی. ‎، عقب ماندگی.

132