معنی واکر

لغت نامه دهخدا

واکر

واکر. [ک ِ] (ع ص) مرغ به آشیانه درآینده. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). مرغی که در آشیانه باشد. (فرهنگ خطی).


چشم و گوش واکر...

چشم و گوش واکردن. [چ َ / چ ِ م ُ ک َ دَ] (مص مرکب) تمیز در نیک و بد پیدا کردن. (آنندراج). با آگاهی و بصیرت در امری اقدام کردن:
تا کی ای مرغ سحر این ناله های بی اثر
صبر کن تا غنچه ٔ گل چشم و گوشی واکند.
تأثیر (از آنندراج).
چند روزی تربیت ای باغبان موقوف دار
تا چمن از نرگس و گل چشم وگوشی واکند.
مخلص کاشی (از آنندراج).
رجوع به چشم و گوش باز شود.

حل جدول

واکر

عصاى چهارپایه


جان واکر

مخترع کبریت


رمان واکر پرسى

آخرین جوان مرد


از فیلم های هال واکر

راه سرزمین رویاها


عصای چارپایه

واکر


عصاى چهارپایه سالمندان

واکر


عصاى چهارپایه

واکر

فارسی به انگلیسی

سخن بزرگان

مورت واکر

خنده، بُرسی است که تار عنکبوت های قلب را میزداید.

معادل ابجد

واکر

227

پیشنهاد شما
جهت ثبت نظر و معنی پیشنهادی لطفا وارد حساب کاربری خود شوید. در صورتی که هنوز عضو جدول یاب نشده اید ثبت نام کنید.
اشتراک گذاری