معنی وعاظ

وعاظ. [وُع ْ عا] (ع ص، اِ) ج ِ واعظ. به معنی پنددهندگان. (آنندراج) (اقرب الموارد) (منتهی الارب). واعظان.

وعاظ. [وَع ْ عا] (ع ص) مبالغه ٔ واعظ است. (اقرب الموارد). رجوع به واعظ شود.

(وُ عّ) [ع.] (اِ.) جِ واعظ.

واعظ

اندرزگوی

اندرز گوی اندرز گر پند گوی (تک: واعظ) اندرز گران پند دهندگان (صفت) جمع واعظ

وَعّاظ، بسیار وعظ کننده،

977