معنی ویدا
لغت نامه دهخدا
ویدا. (ص، اِ) پیدا و هویدا و ظاهر. || درد و الم و آزار. و به این معنی به فتح اول هم گفته اند و اصح این است. (برهان). || وید. گُم، در برابر پیدا. (برهان) (آنندراج). گم شده باشد، چون وید. (لغت اسدی). || کم و ناقص و دورانداخته. (برهان). کم. کم و ناقص. (نسخه ای از صحاح الفرس).
فرهنگ معین
حل جدول
کمیاب، هویدا، آشکار
نام های ایرانی
دخترانه، آموزنده و تعلیم دهنده، پیدا و هویدا و ظاهر
فرهنگ فارسی هوشیار
(صفت) آشکار پیدا. (صفت) کم ناقص.
فرهنگ پهلوی
در اوستا به چم دانش و فرهنگ
معادل ابجد
21