معنی صیدا

شهری در لبنان

صیدا

صیدا

صیدا

سمکه ٔ صیدا. [س َ م َ ک َ ی ِ ص َ] (اِ مرکب) نوعی از ماهی است. (از تحفه ٔ حکیم مؤمن). رجوع به تحفه ٔ حکیم مؤمن و الفاظ الادویه شود.

تن. [ت ِن ن] (اِخ) پادشاه صیدا که در نبرد با اردشیر سوم تسلیم شد و بدستور اردشیر پس از تسلیم مردم صیدا به قتل رسید. ورجوع به تاریخ ایران باستان ج 2 ص 1167 و 1171 شود.

سارفه. [ف َ] (اِخ) شهری از فینیقیه ٔقدیم، واقع میان صور و صیدا. رجوع به سارپته شود.

تسالیون. [ت ِ ی ُ] (اِخ) یکی از محارم تِن ّ پادشاه صیدا بود که به رسالت نزد اردشیر سوم رفت و آمادگی پادشاه صیدا را به انقیاد و همکاری با اردشیر اعلام داشت. رجوع به ایران باستان ج 2 ص 1169- 1171 شود.

ابن جمیع. [اِ ن ُ ج َ] (اِخ) ابوالحسن محمدبن احمد (305 -402 هَ.ق.). از محدثین و علمای صیدا.

زبدین. [زَ] (اِخ) از قراء صیدا. قریه های دیگری نیز بدین نام وجود دارد. (از ملحقات المنجد).

فیلپس. [ل ِ پ ُ] (اِخ) (دوستدار اسب) نام پنجمین از دوازده رسول است که در بیت صیدا تولد یافت. (قاموس کتاب مقدس).

کفنج از ماهیان

(اسم) نوعی ماهی سمیکه صیدا. کفن در پوشیدن. (مصدر) جامه مرده بتن کردن کف پوشیدن.

صَیْدا-صَیْدُون Saida، یکی از شهرها و بنادر قدیمی فنیقی است که در جنوب بیروت و جزو کشور لبنان می باشد و مکرر در جنگها بین آشوریان و بابِلیان و ایرانیان و یونانیان و رومیان و تُرکان و مسلمانان و مسیحیات دست بدست گشته است،

صُوْر، از قدیمی ترین شهرهای فنیقی که امروزه جزو کشور لبنان است و تاریخچه ای شبیه صیدا دارد،

105