معنی ِجوان

آن‌که یا آنچه به حد میانۀ عمر طبیعی خود رسیده باشد، بُرنا،
[مجاز] کم‌تجربه،
[قدیمی، مجاز] مساعد و موافق: بخت جوان،

(جَ) [په.] (ص. اِ.) هر چیز کم سن. مق پیر.

برنا، شاب

برنا

برناک، ورنا، برنا، شاب

شاب

برناک

نیو

برنا، شاب، غلام، کودک، نوباوه، نوجوان، نوچه، نورسته،
(متضاد) پیر

شاب، صغار السمک، صغیر، مراهق

برنا، مقابل پیر، هر چیز که از عمر آن چندان نگذشته باشد

giovane

Jugendlich, Jung

همیشه جوان. [هََ ش َ / ش ِ ج َ] (اِ مرکب) ابرون. (مخزن الادویه). رجوع به همیشک جوان شود.

یکه جوان. [ی َک ْ ک َ / ک ِ / ی ِک ْ ک َ / ک ِ ج َ] (اِ مرکب) جوان منفرد که در جوانی یگانه و بی نظیر باشد. (از ناظم الاطباء).

60