معنی پاتوق

(تُ) [فا - تر.] (اِمر.) = پاتوغ: محلی که همیشه در آنجا عده ای گرد هم آیند.

جایی که کسی معمولاً ساعت‌های بیکاری خود را در آن می‌گذراند،
[قدیمی] جایی که پرچم را نصب کنند و گروهی دور آن جمع شوند، پای عَلَم،

مرکز، محل اجتماع، مقر، موعدگاه.

مرکز، محل اجتماع، مقر، موعدگاه

پاتوغ، کانون، لنگر، مجمع، محفل، مرکز، میعادگاه، وعده‌گاه

Den, Haunt, Nest, Port Of Call, Rendezvous, Tryst

محطه، مزار، ملتقی

پاطوق: ترکی گرد گاه، پا درفش نیشمک (اسم) پای علم جایی که رایت و درفش را نصب کنند، محل گرد آمدن، محل اجتماع لوطیان در بعضی شهرهای ایران، روز عاشورا دسته های بعضی محلات ممتاز توغ را حرکت دهند. زیر و اطراف توغ را (پاتوغ) گویند پاتوق پاطوق.

مرکز, محل اجتماع, مقر, موعدگاه.

سردم

509