معنی پدران
لغت نامه دهخدا
پدران. [پ ِ دَ] (اِ) نیاکان. اجداد. آباء. اسلاف:
اگر ایدونکه بکشتن نَمُرند این پسران
آن خورشید و قمر باشند این جانوران
ز آن کجا نیست مه روشن و خورشید مُران
به نسب باز شوند این پسران با پدران
وگر ایدونکه بباشند ز پشت دگران
از پس کشتن زنده نشوند ای وربی.
منوچهری.
ما بجانب عراق... مشغول گردیم و وی بغزنین... و طریقی که پدران ما بر آن رفته اند، نگاه داشته آید. (تاریخ بیهقی).
فارسی به انگلیسی
Fatherhood
حل جدول
ابا
اجداد و پدران
ابا
از پدران اولیه کلیسا
آریوس
سر باز زدن، اجداد و پدران، خودداری
ابا
ابا
اجداد و پدران
واژه پیشنهادی
محمدرضا گوهری
رمانی از الن تیت شاعر و رمان نویس آمریکایی
پدران
اثری از پل الیوت گرین
ایمان پدران ما
اثری از ایوان تورگنیف نویسنده روسی
پدران و فرزندان
رمانی از ایوان تورگنیف
پدران و پسران
فرهنگ عمید
اجداد، پدران،
فرهنگ واژههای فارسی سره
پدران، نیاکان
گویش مازندرانی
پدران – نیا
فرهنگ فارسی هوشیار
پدران کلیسا
معادل ابجد
257