معنی پرت کردن

پرت کردن. [پ َ ک َ دَ] (مص مرکب) بقوّت افکندن.
- پرت کردن حواس کسی را، حواس او را مختلط کردن.

دور انداختن، فکر کسی را منحرف کردن. [خوانش: (پَ. کَ دَ) (مص م.)]

افکندن

Cast, Clap, Hurtle, Pelt, Slap, Throw, Toss, Tumble

atmak, fırlatmak

ارتطم، اقذف، انتفاضه، انطلاق، خجول، رمیه، علاقه موقته

حواس کسی را مختلط کردن

876