معنی پرده دری
لغت نامه دهخدا
پرده دری. [پ َ دَ / دِ دَ] (حامص مرکب) هتک. هتک ستر. تهتک. هتاکی. تندید.اذاعه ٔ سِر. مقابل پرده داری، پرده پوشی:
هزار بار بگفتم که راز عشق ترا
نهان کنم نکنم بی دلی و پرده دری.
سوزنی.
تنها نه ز راز دل من پرده برافتاد
تا بود فلک شیوه ٔ او پرده دری بود.
حافظ.
فرهنگ عمید
فاش کردن راز کسی و رسوا ساختن او،
حل جدول
فارسی به انگلیسی
Divulgence
فرهنگ فارسی هوشیار
افشا ء سر هتک هتاکی ستر مقابل پرده داری پرده پوشی.
معادل ابجد
425