معنی پنس
لغت نامه دهخدا
پنس. [پ ِ] (انگلیسی، اِ) مسکوکی در انگلستان و آن دوازده یک یک شلینگ باشد و بیست شلینگ یک لیره است.
پنس. [پ َ] (فرانسوی، اِ) گیره و ماشه، و آن بصورتهای گوناگون است.
فرهنگ معین
(پِ) [انگ.] (اِ.) یک دوازدهم شلینگ (بیست شلینگ یک لیره است).
گیره، انبر، دوشاخه دهان جانوران. [خوانش: (پَ) [فر.] (اِ.)]
فرهنگ عمید
انبر کوچک که در جراحی برای گرفتن یا برداشتن چیزی به کار میرود،
سکهای از اجزای پوند، بهارزش یک سِنت،
حل جدول
فارسی به انگلیسی
Clip
فرهنگ فارسی هوشیار
انبر کوچک
معادل ابجد
112