معنی پولکی

پولکی. [ل َ] (ص نسبی) منسوب به پولک. پولک دار. || که پول دوست گیرد: بچه را نباید پولکی کرد. || که رشوه پذیرد. که عادت به پول گرفتن دارد. آنکه معتاد بپول گرفتن است. مرتشی. رشوه گیر. رشوه خوار. معتاد به رشوه.

پول دوست، آن که رشوه پذیرد. [خوانش: (~.) (ص نسب.)]

(~.) (اِ.) نوعی آب نبات شبیه پولک.

پول‌دوست،
رشوه‌گیر، رشوه‌خوار،

از شیرینی های اصفهان

نوعی شیرینی اصفهانی

Crass, Mercenary, Sordid, Squamous, Venal

مرتزق

چرم روی کفل اسب که از دو طرف ران به رانکی وصل است تا رانکی...

68