معنی کارشکنی کردن

کارشکنی کردن. [ش ِ ک َ ک َ دَ] (مص مرکب) بهتان زدن و افترا زدن و رسوا کردن و مانع شدن از پیشرفت کار. (ناظم الاطباء). مانعها بچاره و حیله برای پیش نرفتن کار کسی بکار بردن.

کارشکنی. [ش ِ ک َ] (حامص مرکب) ممانعت از پیشرفت کار. || بهتان و افتراء. (ناظم الاطباء). سعایت. اخلال در امر. موانع برای پیشرفت کاری ایجاد کردن و با کردن صرف شود.

Sabotage

ممانعت از پیشرفت کار

‌اخلال

خرابکاری، اخلال

سابوتاژ

تخریب، ممانعت از پیشرفت کار

اخلال، جلوگیری، ممانعت

خرابکاری

اخلال

(~.) (حامص.) ممانعت از پیشرفت کار.

ایجاد مانع در پیشرفت کار،

اخلال، اخلالگری، اشکال‌تراشی، جلوگیری، ممانعت

sabotaj yapmak, baltalamak

أخَلَّ بـ

875