معنی کارمند

کارمند. [م َ] (ص مرکب، اِ مرکب) خدمتکار. (غیاث) (آنندراج). دارنده ٔ کار. کاردار دفتری. کسی که شغلی در دستگاهی دارد. عضو اداره و نظایر آن. (فرهنگستان). خدمت گزار اداری. مستخدم در یکی از ادارات دولتی مستخدم اداری. ج، کارمندان. || کارآمد و قابل و لایق کار و آنکه از وی کار آید. (ناظم الاطباء).

memur

آن که کاری دارد، کسی که در اداره یا مؤسسه ای به کار مشغول است، عضو، کارآمد، لایق. [خوانش: (مَ) (ص مر. اِمر.)]

کسی که در اداره یا شرکتی به‌طور ثابت کار می‌کند، عضو اداره،

عضو، مستخدم

مجند

funzionario

impiegato

پشت میز نشین

پشت میزنشین

پشت میز نشین

اداری

اداری، پرسنل، عضو، کادر، مامور، مستخدم

Employee, Functionary, Jobholder, Staffer, Officer, Official, Working

خدمتکار، کاردار دفتری، عضو اداره و نظایر آن

Eingeweihte (m) (f), Mitglied (n)

315