معنی کارمند

کارمند. [م َ] (ص مرکب، اِ مرکب) خدمتکار. (غیاث) (آنندراج). دارنده ٔ کار. کاردار دفتری. کسی که شغلی در دستگاهی دارد. عضو اداره و نظایر آن. (فرهنگستان). خدمت گزار اداری. مستخدم در یکی از ادارات دولتی مستخدم اداری. ج، کارمندان. || کارآمد و قابل و لایق کار و آنکه از وی کار آید. (ناظم الاطباء).

آن که کاری دارد، کسی که در اداره یا مؤسسه ای به کار مشغول است، عضو، کارآمد، لایق. [خوانش: (مَ) (ص مر. اِمر.)]

کسی که در اداره یا شرکتی به‌طور ثابت کار می‌کند، عضو اداره،

پشت میز نشین

پشت میزنشین

اداری، پرسنل، عضو، کادر، مامور، مستخدم

Employee, Functionary, Jobholder, Staffer, Officer, Official, Working

memur

عضو، مستخدم

خدمتکار، کاردار دفتری، عضو اداره و نظایر آن

funzionario

impiegato

315