معنی کارکرده
لغت نامه دهخدا
کارکرده. [ک َ دَ / دِ] (ن مف مرکب) کارآزموده. جهاندیده. کارآزمون. مجرب:
ز لشکر گزین کرد پس بخردان
جهاندیده و کارکرده ردان.
فردوسی.
چنین گفت بهرام کای مهتران
جهاندیده و کارکرده سران.
فردوسی.
جهاندیده وکارکرده دو مرد
برفتند و جستند جای نبرد.
فردوسی.
|| جنگ دیده. نبرد آزموده:
بیاورد لشکر ده و دو هزار
جهاندیده و کارکرده سوار.
فردوسی.
|| مستعمل. معمول.
فارسی به انگلیسی
Used
فرهنگ عمید
مستعمل، کهنه، فرسوده،
[قدیمی] کارآزموده، کاردیده، مجرب: جهاندیده و کارکرده دو مرد/ برفتند و جستند جای نبرد (فردوسی۴: ۱۲۰۴)،
فرهنگ معین
کارآزموده، باتجربه، کهنه، فرسوده. [خوانش: (کَ دِ) (ص مف.)]
مترادف و متضاد زبان فارسی
مستعمل، کارکشته، مجرب
حل جدول
نیم دار
لباس کارکرده
نیمدار
ماهرو کارکرده
زبردست
ماهر و کارکرده
استاد و چیره دست، زبردست، حاذق
کهنه و کارکرده
نیمدار
کارکرده و کهنه
فرسوده، زده
لباس کهنه و کارکرده
نیمدار
مستعمل
کارکرده
فرهنگ واژههای فارسی سره
کارکرده
کلمات بیگانه به فارسی
کارکرده
فرهنگ فارسی هوشیار
کارکرده
معادل ابجد
450