معنی کبالت
فرهنگ عمید
عنصر فلزی سفیدرنگ، سخت، چکشخوار، قابل مفتول شدن، نامحلول در آب، و محلول در اسید ازتیک که در تهیۀ برخی آلیاژها، رنگها، و جلادهندهها به کار میرود،
* کبالتِ ۶۰: کبالت رادیواکتیو که در معالجۀ سرطان از آن استفاده میشود،
لغت نامه دهخدا
کبالت. [ک ُ] (فرانسوی، اِ) فلزی است سفید مایل به سرخی، سخت و شکننده که شماره ٔ اتمی آن 27 است و در 1490 درجه می گدازد. وزن مخصوصش 8/8 است. این فلز با مس و آهن و فولاد بصورت آلیاژ در می آید. در جوهر شوره (اسید) ازتیک (اسید نیتریک) حل می شود.
حل جدول
عنصر شماره 27
فلز نقرهای
کبالت
فلزی سفید مایل به سرخ و سخت شکننده
کبالت
فلزی نقره ای رنگ
کبالت
فلز سنگین طبی
کبالت
فلزی است سفید
کبالت
فلز سنگین
کبالت
فرهنگ معین
(کُ) [فر.] (اِ.) فلزی سفید و مایل به قرمز، سخت و شکننده.
فارسی به عربی
کوباله
فرهنگ فارسی هوشیار
داروها
مسمومیت با ترکیبات سیانیدی
انگلیسی به فارسی
کبالت
معادل ابجد
453