معنی کجرو ومنحرف

گمراه

گمراه

بیراه

برگشته، خمیده، کجرو، گمراه

کجرو. [ک َرَ / رُو] (نف مرکب) کج رونده. که صراط مستقیم نپوید. رونده براه کج. که براه مستقیم نرود:
تا در این رشته ای که مسکن تست
نفست ار کجرو است دشمن تست.
سنائی.
فلک کجروتر است از خطترسا
مرا دارد مسلسل راهب آسا.
خاقانی.
سرآهنگ پیشینه کجرو کند
نوایی دگر در جهان نو کند.
نظامی.
همچو فرزین کجرو است ورخ سیه بر نطع شاه
آنکه تلقین می کند شطرنج مر لیلاج را.
مولوی.
عرقال، مرد کجرو که به راه مستقیم نیاید و ثبات نورزد. (منتهی الارب).

کج ادا. [ک َ اَ] (ص مرکب) بدادا. کجرو و ستیزه جو. رجوع به بدادا شود.

تاریک جوی. (نف مرکب) ظلمت طلب. بیراهه رو. منحرف. کجرو:
بپرسید کار پرستش بچیست
بنیکی ّ یزدان گراینده کیست
چنین داد پاسخ که تاریک جوی
روان اندرآرد بباریک موی.
فردوسی (شاهنامه چ بروخیم ج 8 ص 2539).

طالع نگون. [ل ِ ع ِ ن ِ] (ترکیب وصفی) نگون طالع. بخت بد.ستاره ٔ نحس. اقبال ناسازگار. طالع نحس:
ای طالع نگون من ای کجرو حرون
ای نحس بی سعادت وی خوف بی رجا.
مسعودسعد.
گل آلوده ای راه مسجدگرفت
ز بخت نگون طالع اندرشگفت.
سعدی.

منحرف، گمراه

بیراهه‌رو، فاسد، خراب، آن‌کاره، پالان‌کج، سست‌قدم، کجرو، گمراه، منحط، انحراف‌دار، قیقاج، متمایل، ناراست، ملحد،
(متضاد) مهتدی

Deviant, Deviator, Wrongheaded

Deviate

کج رونده، بی قانون، کج رفتاری

کجرو، ستیزه کار

رونده، مانند تندرو، میانه رو، کجرو

613