معنی کسالت
لغت نامه دهخدا
کسالت. [ک َ ل َ] (ع اِمص) کاهل شدن. (آنندراج) (غیاث اللغات). کاهلی. (دهار). گرانی در حرکت و سستی و آهستگی و سنگینی. || درماندگی و خستگی. || بیماری و رنجوری. آزردگی. دلتنگی. دلگیری. || گرفتگی و دل شکستگی. || آشفتگی. پریشانی. (ناظم الاطباء).
فرهنگ معین
(کَ لَ) [ع. کساله] (مص ل.) سستی، بیماری، رنجوری.
فرهنگ عمید
سستی، بیحالی،
رنجوری، بیماری،
خستگی،
حل جدول
سستی، بی حالی
مترادف و متضاد زبان فارسی
بیماری، درد، عارضه، مرض، ناخوشی، نقاهت،
(متضاد) سلامت
فارسی به انگلیسی
Affection, Indisposition, Malaise, Weariness
فارسی به عربی
فوضی، مرض
فرهنگ فارسی هوشیار
کاهل شدن، سستی و آهستگی و دلشکستگی، رنجوری، بیماری، آزردگی، دلگیری
فارسی به ایتالیایی
noia
فارسی به آلمانی
Erkrankung (f), Krankheit (f)
معادل ابجد
511